در پایان جنگ جهانی دوم، به ازای هر شخصی که یک ساعت جیبی داشت، 50 نفر یک ساعت مچی داشتند.
پس از 250 سال ساعت های جیبی، ساعت مچی پادشاه شد.
The Submariner توسط رولکس
در دهه 1950، ساعتهای ورزشی کاربردی تبدیل به یک نقطه فتنه شدند.
آنها نماد یک جنتلمن شیک و در عین حال ورزشکار بودند.
رولکس مانند گذشته رشد کرد.
ساعت سیتیزن سه موتوره ژاپنی نیز بسیار پرطرفدار شد.
هنگامی که رنه پل ژانرت، مدیر رولکس، ایده خود را برای یک ساعت غواصی به اشتراک گذاشت، هانس ویلسدورف، بنیانگذار رولکس، به آن گوش داد.
ژانرت یک غواص پرشور بود.
او یک ساعت مچی زیبا برای استفاده روزانه میخواست که بتواند هنگام غواصی برای نظارت بر زمان اکسیژن استفاده کند.
با این حال، ساعت های آن زمان به راحتی در اثر فشار آب آسیب می بینند.
در سال 1953، رولکس ساعت مچی The Submariner، اولین ساعت غواصی لوکس را توسعه داد.
برای آزمایش آن، آگوست پیکارد آن را روی یک زیردریایی ثابت کرد و در عمق 3131.8 متری اقیانوس فرو رفت.
هنگامی که زیردریایی دوباره ظاهر شد، رولکس در شرایط عالی قرار داشت.
در سال 1960، آنها رولکس دیگری را در یک شیرجه 10916 متری تا عمیق ترین نقطه سنگر ماریانا آزمایش کردند.
باز هم بکر ظاهر شد.
در سال 1957، ونتورا همیلتون اولین ساعت مچی با باتری بود.
در دهه 1960، سیکو و اپسون اولین ساعت های مچی کوارتز را ساختند.
آنها به دقت علمی بیشتر و عمر باتری طولانی تری نسبت به هر پیش ساز خود اجازه دادند.
ساعت مچی دیجیتال
در سال 1972، همیلتون اولین ساعت مچی دیجیتالی را معرفی کرد.
آن را با ثروت اندک 2100 دلار، تقریباً 12000 دلار امروز به فروش می رساند.
در اوایل دهه 1980، میتوانستید یک ساعت دیجیتال با قیمت کمتر از 10 دلار بخرید.
ساعت هوشمند
ایده یک ساعت هوشمند از اوایل دهه 1980 عاشقان شیک گیک را وادار کرد.
در دهه 1990، ساعت SPOT به شما امکان می داد از طریق ساعت مچی خود به اخبار، آب و هوا، سهام و امتیازات ورزشی دسترسی داشته باشید.
با این حال، تا سال 2015 بود که یک ساعت هوشمند واقعی متولد شد: اپل واچ.
تسلط مکانیکی در کجای دنیای دیجیتال جای می گیرد؟
اگر تا به حال از عملکرد داخلی یک ساعت سوئیسی شگفت زده شده اید، می دانید که یک ساعت لوکس ترکیبی از مد بالا و دقت وسواس گونه است.
ساعت های لوکس مکانیسم بقای بسیار خوبی دارند.
آنها از طریق انقلابها، جنگها، حتی تا اعماق اقیانوس رشد کردهاند.
ساعت های سوئیسی به عنوان نماد وضعیت، رنسانس دارند.
آنها چیزی دارند که یک ساعت هوشمند تولید انبوه هرگز نخواهد داشت – یک ساعت بی انتها.
یک ساعت لوکس گویای سلیقه بی عیب و نقص و موقعیت قدرتمند کاربر در جامعه است.
در حالی که دارندگان ساعت های هوشمند می خواهند بهره وری و ارتباط خود را به رخ بکشند، کسانی که ساعت مکانیکی لوکس می پوشند چیز متفاوتی می گویند: «من در حال ساختن یک میراث هستم من یک امپراتوری را اداره می کنم.»