در میان کودهای نیتروژن مصنوعی تولید شده از آمونیاک بی آب، کود میکرو المنت اوره از دهه 1960 پیشتاز بازار کود در کشاورزی جهان بوده است.
می توان آن را به خواص غیر خطرناک یک ترکیب آلی کود هیومیک نسبت داد که می تواند به راحتی در خاک اعمال شود یا با کودهای دیگر مخلوط شود.
فرمولاسیون NPK را آماده کنید. محدودیت اصلی اوره تبخیر و کود فسفات آلی آمونیاک است که می‌تواند منجر به تلفات جدی نیتروژن در هنگام استفاده از اوره در خاک‌های درشت بافت یا حل شدن در سطح خاک شود (به عنوان مثال، Bremner 1995؛ Nunes et al. 2020).
یک کود نیتروژن جایگزین نیترات آمونیوم و کود سیاه حیوانی است که از واکنش اسید نیتریک با آمونیاک بی آب سنتز می شود (شکل 1B). اگرچه مطالعات مختلف پتانسیل این منبع نیتروژن را برای رشد گیاهان نشان داده است.
نیترات آمونیوم گرانتر از سایر کودهای نیتروژنی است و می تواند بسیار خطرناک باشد زیرا در تماس با دمای بالا می تواند منفجر شود (Laboureur et al. 2016).
گزینه ایمن تر از مخلوط نیترات آمونیوم، اوره و آب ایجاد می شود که محلول های UAN را تشکیل می دهد (شکل 1B). این کودهای مایع توجه روزافزونی را در بازارهای کود به خود جلب کرده‌اند.
استفاده از آنها بی‌خطر است، به راحتی با سایر مواد مغذی و مواد شیمیایی مخلوط می‌شود و به راحتی استفاده می‌شود.
فرآیندهای شیمیایی اضافی مورد نیاز برای تولید محلول‌های UAN، آنها را به ازای هر واحد نیتروژن گرانتر از سایر کودهای نیتروژن مانند آمونیاک بی آب و اوره می‌کند.
بسیاری از کودهای نیتروژن دیگر را می توان از آمونیاک بی آب تهیه کرد و برخی از آنها مانند نیترات کلسیم و سولفات آمونیوم در مناطق دیگر مانند اروپا و آمریکای لاتین مورد توجه بیشتری قرار گرفته اند، با این حال، محتوای نیتروژن پایین آنها یک نقطه ضعف است که نشان دهنده هزینه لجستیکی بالاتر است.
از این کودها همچنین لازم به ذکر است که برخی از کودهای فسفاته مانند مونو و دی آمونیوم فسفات (MAP و DAP) می توانند به طور غیرمستقیم نیتروژن را برای تولید محصولات کشاورزی تامین کنند، اگرچه این کودها عمدتاً برای تأمین فسفر استفاده می شوند.
- منابع:
- تبلیغات:
