تمام قسمت های نخل خرما محصولاتی با ارزش اقتصادی تولید می کند.
تنه آن الوار را فراهم می کند. قسمت میانی برگ ها مواد لازم برای جعبه ها و مبلمان را تامین می کند.
جزوات، برای سبد فروشی؛ پایه های برگ، برای سوخت؛ ساقه میوه برای طناب و سوخت. فیبر، برای بند ناف و مواد بسته بندی؛ و دانه ها را گاهی آسیاب می کنند و به عنوان خوراک دام استفاده می کنند. شربت، الکل، سرکه و یک مشروب قوی از این میوه به دست می آید.
از شیره خرما تبریز به عنوان نوشیدنی، چه تازه و چه تخمیر شده استفاده می شود، اما چون روش استخراج به نخل آسیب جدی می زند، فقط از درختانی که میوه کمی تولید می کنند برای شیره استفاده می شود.
هنگامی که یک نخل بریده می شود، جوانه انتهایی لطیف به عنوان سالاد خورده می شود.
مصر، ایران، عربستان سعودی و عراق کشورهای پیشرو در تولید و صادرکننده خرما هستند، اگرچه میوه های الجزایر و تونس نیز در اروپا به خوبی شناخته شده است. کالیفرنیا بزرگترین تولید کننده آمریکایی است.
نخل خرما به عنوان یک درخت زینتی در کنار سواحل مدیترانه اروپا رشد می کند و از برگ های آن برای جشن یکشنبه نخل در میان مسیحیان و برای جشن سوکوت (عید خیمه ها) در بین یهودیان استفاده می شود.
خرمای مضافتی سرشار از آهن، قند طبیعی و مناسب برای بدن است.
این میوه از مواد مغذی مختلفی از جمله کلسیم، منیزیم، پتاسیم، ویتامین هایی مانند ویتامین A، ویتامین B کمپلکس، ویتامین C و … تشکیل شده است.
علاوه بر این، خرما کم چرب و سرشار از فیبر و پروتئین است که آن را به یک میان وعده سالم تبدیل می کند.
این خرما پتاسیم زیادی در ساختار خود دارد که می توان آن را درمان اسهال دانست. همچنین از نظر آهن بسیار غنی بوده و دارای قند طبیعی است.
