گردو حاوی مواد مغذی است که ممکن است در توسعه زوال شناختی مداخله کند، تا حدی با هدف قرار دادن عوامل خطر قلبی متابولیک.
این مواد مغذی شامل اسیدهای چرب ضروری، فیبر محلول، ویتامین E و پلی فنل ها (مانند الاژیتانین ها) است که به صورت جداگانه یا ترکیبی ممکن است اثرات مفیدی بر چربی های سرم،فشار خون، استرس اکسیداتیو و التهاب داشته باشند.
با توجه به نقش اختلالات عروقی و متابولیک در گردو پکان کاهش شناختی، مکانیسم های بیولوژیکی فوق الذکر نشان می دهد که گنجاندن گردو در رژیم غذایی منظم می تواند سلامت شناختی را ارتقا دهد.
علاوه بر این، مصرف مواد مغذی موجود در گردو مانند اسید چرب امگا 3، اسید α-لینولنیک، فیبر غذایی، ویتامین E، ویتامین B6، فولات، پتاسیم و پلی‌فنول‌ها با بهبود عملکرد شناختی مرتبط است.
علاوه بر این، مطالعات حیوانی نشان داده است که مکمل گردو تویسرکان همدان کاهش عملکرد شناختی مرتبط با افزایش سن را کاهش می دهد.
در حالی که نقش گردو ایرانی پوست نازک در ارتقای سلامت شناختی قبلاً بررسی شده است، تا آنجا که دانش ما، ارزیابی سیستماتیک این نقش در انسان انجام نشده است.
بنابراین، در این نشریه، شواهد موجود در مورد تأثیر مصرف گردو بر شناخت را با مروری سیستماتیک از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs) و مطالعات مشاهده‌ای خلاصه کردیم.
ما همچنین شواهد مربوط به اثرات مصرف گردو پوست کاغذی ایرانی بر عوامل خطر انتخابی برای زوال شناختی را بررسی و متاآنالیز می کنیم.
این بررسی سیستماتیک بر اساس روش استانداردی که در کتابچه راهنمای کاکرین مشخص شده است، انجام شد و نتایج بر اساس بیانیه موارد گزارشگری ترجیحی برای بررسی های سیستماتیک و متاآنالیز (PRISMA) گزارش شده است.
در طول مرحله محدوده این بررسی سیستماتیک، یک پانل متخصص فنی تشکیل شد که به عنوان خبررسان کلیدی برای اصلاح سؤالات کلیدی، مداخلات گردو، و نتایج مورد علاقه مرتبط با شناخت عمل کرد.
- منابع:
- تبلیغات:
